Darwin, Heimwee And Alice Springs

Phoe alweer bijna drie maanden geleden dat ik wat geschreven heb, tijd om jullie even een update te geven van mijn avonturen.

Nou veel is er niet gebeurd of veranderd ik zit nog steeds in Alice Springs en mijn enkel doet helaas nog steeds pijn. Wel heb ik wat meegemaakt :-D

Violet en ik waren onze trip naar Darwin aan het plannen, eind van November. Eerst nog even een tour gedaan en uitgebreid afscheid genomen van alle lieve leuke mensen die ik had ontmoet. Ik wist dat het mij zwaar ging vallen om te vertrekken uit Alice Springs, ik was nou toch eenmaal verliefd geworden op dit kleine stadje. Waar iedereen hetzelfde is ongeacht waar je vandaan komt, hoe je eruit ziet of wat je aan hebt. Ondanks de zwarte kant van Alice Springs, want die is er ook. Veel Aboriginals die de straat onveilig maken en waardoor weer juist iedereen meer voor elkaar zorgt. Er hangt een goede sfeer in dit stadje. De tour die Violet en ik gedaan hebben hadden wij te danken aan haar moeder. Zij zouden samen nog op tour gaan, maar ging helaas niet door omdat violet nog is het gips zat. Dus hebben wij samen de “West Mc Donnalds ranges” nog een keer kunnen bezichtigen. Prachtig! 6 December hebben wij nog Christmas carols kunnen mee maken in Alice Springs. Dat is gewoon met zijn allen op een groot sportveld zitten en kerstliedjes samen zingen, geweldig!!

Darwin

Begin december heb ik samen met Violet een road trip gemaakt naar Darwin. Een super gezellige trip, veel gelachen en veel gezien, maar had ik beter niet kunnen doen. Eenmaal aangekomen in Darwin, vond ik het daar verschrikkelijk. Zo heet, zo vochtig en weer helemaal opnieuw beginnen, terwijl kerst en oud en nieuw toch wel dichtbij zaten te komen, verschrikkelijk veel last van heimwee had en verlangen naar gezelligheid en vrienden die ik had ontmoet in Alice Springs. Ook kreeg ik niet veel positieve reacties bij het zoeken van een baan. Plus dat ik in een hostel zat en niet in het huis wat Violet mij beloofd had. Zij vond het toch lastig om mij (als een backpacker) mee te nemen en vroeg mij of ik het niet erg vond om eerst in een hostel te gaan zitten. Keuze was snel gemaakt, op terug naar Alice Springs.

Onze road trip naar Darwin duurde vier nachten en vijf dagen. De eerste nacht sliepen wij in Devils Marbles. Prachtig landschap om te zien, het overnachten was alleen geen succes. Wat hebben wij gelachen. Bloedje heet toen de zon weg was, onwijs benauwd werd het. Ondertussen keek ik toe hoe violet probeerde een tent op te zetten, die dat nog nooit gedaan had. Op de achtergrond zagen wij dat de stormen eraan zaten te komen. Overal bliksem. Nog een blik op onze tent geworpen besloten wij dat de tent best nog wel wat haringen nodig had (wij vonden het eerst niet nodig). Tijdens het inslaan van de haringen kropen de mieren op onze benen, insecten vlogen om ons heen als regen en liep het zweet als watervallen van ons af.

Toen wij eindelijk zaten, kwamen wij niet meer bij van het lachen, ook in de tent ging dat zo door, wat was het heet!!! Wat een ramp, hahaha.

Die dag zijn wij verder gereden naar een beroemde pub genaamd Daily waters. Daar bleven wij voor de nacht en weer een onwijze lol dat wij hadden toen wij uit de pup kwamen. Violet en ik hadden honger dus zo maakte mij een broodje spaghetti voor mij, uit blik! Whahaha hoe kom je erop. De pup was trouwens versierd met ondergoed, Bh’s, ouwe studenten kaarten en rijbewijzen, visite kaartjes, schoenen, blikjes, ouwe potten en pannen en nog veel meer! Was echt een bezoekje waard.

Het regende ondertussen zoveel dat ik vanuit een zeil een soort afdakje had gemaakt, die wij vanaf toen elke nacht gebruikten, perfect zo’n auto!

Van Daily Waters op verder naar het Noorden. In Matarenka of zo iets had je natuurlijk springs, prachtig blauw en lauw water, heel bijzonder… waar wij voor naar een tropical zwembad gaan, had je daar in het natuur.

De volgende nacht sliepen wij in Katherine George. Wijn hadden geen zin om te betalen voor een caravan park, dus hup een app geopend ‘wikicamps’ super app, en daar vonden wij al gauw een plek midden op een heuvel. Te bereiken door een off road track om rosten heen, door water heen, gevolgd door een vaag pad omhoog in het gras en zo vonden wij onze slaapplek voor de nacht. Hahaha. Nou wat heb ik weer gelachen zeg! Toen wij net in bed lagen, Violet was al een beetje angstig, hoorde wij een auto naderen. “get in the car Iris, get in the car!!!!”. Wij hadden dus voor onze roadtrip de film Wolfcreek bekeken, beter niet kunnen doen. Want voor degene die dat niet weten…. Houden zo. Violet raakte dus een beetje in paniek, wij snel hup uit de tent in de auto met de schep. Ondertussen had violet in alle haast het zeil los gemaakt, klaar om weg te rijden. Hahaha en het stomme was dat ik er in mee ging. Whoeps, tot ik mij tot orde riep en ook Violet, dat het gewoon mensen zijn die ook willen kamperen en dus ook naar dit plekje zochten en terecht want het was een top plekkie! Midden op een heuvel waar wij de zon konden zien ondergaan en opgaan en in de nacht zagen wij weer van alle kanten stormen aankomen met bliksem, het heeft die nacht geen drup geregend, maar prachtig! En weer een drama nacht achter de rug, geen oog dicht gedaan en heet!! Zo heet!!!

De volgende dag zijn wij naar Katherine George NP gegaan. Daar hebben wij een boottochtje gedaan (geen krokodil gezien) en zijn wij gaan zwemmen bij een waterval. Die wij overigens niet konden vinden, hahaha weer zo iets. Wij als twee manken lopen komen wij aan bij een klein riviertje, ja hoor is dit alles??? Hup wij foto’s maken, teleurgesteld als wij waren en terug gelopen. Terwijl wij zaten te bedenken hoe wij dit uur nou weer zouden doorkomen ging ik even terug om te plassen. Haha tijdens het plassen keek ik even verder en zag een pijl ofzo, iets wat erop duidde dat er een pad daar moest zijn aan de overkant van het riviertje. Ik riep Violet en zei dat de waterval daarachter de rotsen moest zijn!! En ja hoor na wat strompelen en klimmen over rotsen zagen wij een prachtige waterval!

Die dag zijn wij verder gereden naar Kakadu NP, wat ook weer een tegenvaller was. Lekker in de avond film gekeken, Red Rog, terwijl het regende en wij overspoeld werden door insecten en noem maar op. Volgende stopte het gelukkig met regenen. Een boottocht was toch wel heel duur en de entree van het park ook. Dan maar een plek zoeken waar wij een mooi uitzicht konden bezoeken. Een hele klim naar boven, het voelde alsof het 50 graden was, wat een hell. Maar wel 1 uitzicht gezien van het Park. Ow het Aboriginal cultuur museum was ook de moeite waard, okey op naar Darwin, waar jullie het verhaal al verder weten ;-)

Op mijn terug reis had ik een reisgenoot, een oudere Duitse mevrouw die niet kon stoppen met praten, hahaha ik dacht dat ik erg was. Die dag heb ik 1011 km gereden, om weer zo snel mogelijk terug in Alice Springs te kunnen zijn. Wij hebben overnacht in Tennent creek, in een oud vies hostel terwijl de hele stad overstroomde van de regen die er viel. Toch gek zo in de woestijn. Het blijkt dan ook wel dat er abnormaal veel regen valt dit jaar in heel Centraal Australië. Terug in Alice Springs ontvingen ze mij met open armen en had ik mijn baantje terug in het hostel voor gratis overnachting. Gelukkig want mij geld was helemaal op, echt bizarre om dat mee te maken. Jha tijd om opzoek te gaan naar een baan en meteen kon ik bij The Rock Bar terecht. De week van kerst heb ik een trial gehad en op kerstavond was mijn eerste dienst. Wat een ervaring! Wat een gekkenhuis! Maar super leuk dat ik het vind! Ik ben nu Bartender in een bar/restaurant wat open is van 12 uur in de middag tot en met 2 uur in de nacht. Dan nog schoonmaken en als ik geluk heb lig ik dan 3.30 in bed. Wat vaak niet voorkomt. Ook had ik dan nog mijn baantje in het hostel, maar dat trok ik op een gegeven moment niet meer, ik was op! Toen begon ik ook nog eens met dagdiensten en lukte mij het niet meer om de lakens te vouwen, dat heb ik ongeveer 3 weken volgehouden. Mijn baantje in het hostel opgezegd en opzoek gegaan naar een eigen ruimte/kamer.

Kerstmis was toch wel bijzonder om zo in het hostel mee te maken, ik had verschillende BBQ’s georganiseerd in die tijd en het hele hostel versierd in de kerst sfeer. Met oud en nieuw moest ik werken en dat was goed zo. Toch had ik erg veel last van heimwee, ik was ik constante pijn, erg moe en wilde eigenlijk niets liever dan met kerst en oud en nieuw bij familie en vrienden zijn. Met oud en nieuw vond ik het helemaal moeilijk toen ik ging skypen met mijn lieve vriendin Kelly, zij had een feest thuis waar iedereen aanwezig was. Geweldig om iedereen even te zien en hoe fijn zij het hadden. 12 uur was bij mij allang geweest en hun gingen het nog vieren! Super!

Januari stond van mij in het teken van veel uitgaan en werken. 4 januari heb ik een fietstocht gemaakt met een jongen van het hostel, eindelijk wat beweging gehad en avontuur. Tijdens de tocht zag ik een slang, maar Fox zag hem niet. Dood eng want die slang had het op hem gemunt. Hahaha ik in paniek schreeuwen en verder zijn wij veilig en wel thuis gekomen.

15 januari heb ik een fulltime contract getekend bij The Rock Bar!!! Ze zijn toch wel heel erg blij met mij, blijkbaar doe ik het toch wel goed ondanks dat ik geen ervaring heb. En zelf vind ik het ook een erg leuke baan, hele nieuwe ervaring. Ik heb er een kleine cursus voor moeten doen om verantwoord alcohol te kunnen serveren en dat vond ik best leerzaam. Je leert algauw hoe je met dronken mensen om moet gaan en ook heb ik de power om mensen te weigeren en/of eruit te gooien. Security doet dat dan wel voor mij. Maar als ik een dagdienst heb sta ik er alleen voor, een hele uitdaging wat ik erg leuk vind.

Maandag 18 januari ben ik verhuisd naar een huis van Alex en Anna, Alex werkt in het hostel en hun zochten nog een huisgenoot. Prachtig huis, lage huur en ik had een eigen kamer. Helemaal geweldig want ik werd er gek van om mijn kamer te delen met mensen die elke dag op tour gingen. Zaterdag 23 Januari had ik mijn housewarming party, wat eigenlijk meer hun party werd. Maar ik had leuke mensen over de vloer die ik kende van de bar en van het hostel.

26 januari was Australia Day. Ik was uitgenodigd bij een houseparty en heb mijn middag in het zwembad besteed en de avond achter de bar. Zaterdag 30 januari had ik een dagdienst waar de stroom in de hele stad uitviel en ik ging gewoon nog door met verkopen. Hahaha flesjes bier in ijs gezet en warme tapbier. Ik heb die dag alles uit mijn hoofd moeten doen en met pen en papier bijgehouden. Een enorme compliment van mijn manager gekregen, maar toch wel de bar gesloten om 17:00.

In de tussen de tijd heb ik gewerkt, uitgegaan met mijn collega’s en ook veel ziek geweest, gek he. Ook heb ik besloten dat ik heel gauw moest vertrekken uit het huis waar ik nu zat, er werd nogal veel drugs gebruikt en hun levensstijl bestond vooral uit heel veel eten en drinken, veel drugs gebruiken en vooral niet schoonmaken. Nou snap ik dat ook wel, ze zijn nog jong en doen hun ding. En dat was absoluut niet mijn ding meer… Gelukkig had mijn baas aangeboden dat ik in het werknemershuis kon wonen en dat aanbod nam ik dan ook heel graag aan. Het huis is een echt uitgeleefd huis waar allemaal tourguides wonen. Gelukkig zou ik met op z’n minst ‘normale’ mensen gaan samen wonen die zijn verantwoordelijk heden kennen.

Op 15 februari ben ik daar ingetrokken, een veel te kleine kamer, met een verschrikkelijk uitgeleefd matras, geen airco en toch was ik erg blij. Weg bij de drugs!

Ondertussen draai ik alleen maar dagdiensten en krijg ik een beetje een normaal leven met ritme. Heerlijk. Kan gewoon bijna zeggen dat het zijn gangetje gaat, dat hoor je mij anders echt nooit zeggen. Hahaha nee ik ben er blij mee en mijn werk is blij met mij, ze vinden mij vrolijk, vriendelijk, kan lekker babbelen en is ook bereid om hard te werken (schoonmaken vooral). Hihi nou vind ik dat helemaal niet erg op zo’n werk dag, want schoon is het daar niet en wat doe ik dan… schoonmaken! Ook heb ik vaste klanten, heerlijke mensen die veel te veel bier drinken. Maar wat een complimenten en voor mijn vaste klanten doe ik graag een beetje extra, zo heb ik ervoor gezorgd dat hun favoriete bier in de ‘Happy Hour’is gekomen, dat betekent hier een klein beetje goedkoper. Yup, And there is the Tip Jar, zeg ik dan :-D

Ik heb te maken met verschillende en vele verantwoordelijkheden en als ik niet oppas heb ik zo een boete aan mijn kont hangen. Zo mag ik geen alcohol schenken aan Aboriginals als zij geen ID bij zich hebben of een ID zonder adres. Geen gerichte promotie maken zoals de happy hour, alleen mondeling doen en vooral heel goed oppassen dat ik geen alcohol schenk aan mensen die veel te dronken zijn. Zo moet ik vaak zeggen: Bij de wet mag ik geen alcohol meer aan jou schenken, hier neem een glaasje water. :-D Geweldig!!! Ow en soms moet ik security bellen omdat er agressieve mensen zijn, of mensen zijn die niet welkom zijn en niet weg willen. 

Ik probeer nu langzamerhand weer fitness op te pakken, wat niet van harte gaat met mijn enkel, maar heb toch volle moed. Laatst heb ik een berg beklommen met mijn huisgenoot Jerome wat erg goed ging met een prachtig uitzicht, dat was toch wel een hele overwinning.

Ook probeer ik niet weg te smelten, het is op het moment zo heet, dat ik het gewoon bijna niet trek. Een huisgenoot van mij is vertrokken en ik heb snel haar kamer met airco en een beter bed ingenomen, heerlijk! Wist niet dat ik zo van Airco kon gaan houden. Afgelopen woensdag ben ik weer eens naar Ellery Creek geweest, er even tussenuit met mijn manager en een vriend van ons. Top dagje, heerlijk gezwommen in koel water met wat te drinken en wat te eten. En eindigen in een modder gevecht, wat heb ik weer gelachen.

Het gaat dus ondertussen stukken beter met mij, geen idee wat het plan verder is. Voorlopig heel veel geld verdienen. Ik wil graag iedereen bedanken voor de afgelopen maanden die mij erdoor heen hebben geholpen, ik had het erg zwaar en veel last van heimwee. Nu gaat dat beter en gaan mijn gedachten uit naar mijn Lieve opa en oma! Mijn opa is afgelopen week gevallen en moest geopereerd worden. Hoe het nu verder met hem is weet ik niet, maar hoop dat gauw genoeg te kunnen horen! Wat vind ik dit spannend en moeilijk. Jeetje wat is het dan moeilijk om zo ver weg zitten en niks voor ze kan betekenen.

“Lieve opa en oma, gauw beter worden hoor. Ik denk elke dag aan jullie, jullie zijn mijn beste vrienden en voor u het weet ben ik terug!!!”

Heel veel liefs van mij!!!!