Geluk bij een Ongeluk

Alweer ruim een maand in Alice Springs en alweer bijna drie maanden op reis. Tijd voor een verslag dacht ik zo.

Ik zit nu ruim een maand in een hostel in Alice Springs en vind het hier wel prima! Ik heb het super naar mijn en ontmoet leuke mensen.

Begin oktober ben ik voor 1,5 week naar een Cattle station geweest. Hier kreeg ik toch wel veel last van mijn enkel en werd het werk mij te veel qua pijn. Moet ook wel zeggen dat ik het daar niet super naar mijn zin had. Ik kreeg alleen maar ‘vrouwen’ klusjes, zoals tuinieren en schoonmaken en daar was ik het toch niet echt mee eens. Daar heb ook niet een heel jaar lang voor hard gewerkt. Dus geluk bij een ongeluk dat mijn enkel zo’n pijn deed was mijn keuze snel gemaakt.

Op de cattle station heb ik wel weer onwijs lieve mensen ontmoet. Helen en Pete. Een ouder stelletje wat daar werkte als Boreman en in de keuken. Vooral van Pete heb ik veel geleerd, hij vond het ook leuk om uit te leggen en besteedde daar ook tijd aan uit. Zo heb ik van hun geleerd hoe ik een kip moet slachten (sorry chrissy, je had nog zo gezegd dat ik lief moest zijn voor diertjes) :-D. die dag heb ik meteen mijn oma gebeld om het haar te vertellen. 1 van mijn taken was ook een kalf voeren met de fles wel 6 keer op een dag, deze had zijn moeder verloren. Uiteindelijk heb ik hem kunnen leren uit een emmer te laten drinken. Bree is de dochter van de baas, Steve en daar moest ik ook een beetje op passen, en toen was ik ook in eens een nanny. Jeee. Ik heb het opzich heel leuk gehad met haar, zie foto’s, alleen vond het nog steeds heel jammer dat ik niet op het land werkte. Mijn tante Katja had gebeld op een dag, super leuk gesprek gehad en over slangen. Ik had slangen nog niet gezien, wel een dode baby slang en vertelde aan mijn tante dat zij zich geen zorgen hoefde te maken. Op het moment dat wij ophingen kwam maar baas aangerend met de mededeling dat er een slang in de garage zat. Alle mannen werden helemaal wild en hop achter die slang aan, die uiteindelijk gedood is met een schep.

De dag dat ik vertrok had ik veel moeite met afscheid van helen en pete. Hun hadden het daar absoluut niet naar hun zin en met Helen had ik een enorme band gekregen. Zij gaf mij dan ook onwijs veel eten mee, hihi, zoals vlees en groenten.

In Alice Springs verbleef ik in een huis van Ian. Ian was de baas van de wegwerkers, die werkten aan de weg naar de cattle station. Hij zei dat ik in zijn huis mocht blijven zolang dat nodig was voor mijn enkel. Nou het leek te mooi om waar te zijn. En dat was het helaas ook. Hij vertoonde raar en onvoorspelbaar gedrag, kwam thuis met bloemen en was continue dronken. Ik ben hem zeer dankbaar dat ik gebruik mocht maken van zijn huis, maar ik wist niet hoe gauw ik daar weg moest wezen. Jeeee toen weer terug naar een hostel, waar ik tenminste mensen ontmoet.

Marenthe was ook nog een Alice Springs, wat een leuke verassing! Met haar ben ik nog naar Palm Valley geweest. Midden in de woestijn een oase van palmbomen, super mooi, maar heel stom dat ik ben wezen lopen. Mijn enkel werd eigenlijk alleen maar nog pijnlijker, ik wist mij geen raad.

In het hostel kreeg al gauw een baantje voor gratis overnachting. Een paar uurtjes per dag lakens vouwen. Ik vind het een heerlijk baantje, lekker simpel en dat scheel mij onwijs veel kosten!

Op een dag ben ik met twee Nederlandse meiden naar Ellery Creek geweest. Dat is een plek tussen de rotsen met water, en koud water!!! Heerlijk want het werd alweer zo heet!! Eenmaal aangekomen bij Ellery Creek zag ik een bus staan van Heading Bush tours, dat is de tour waar ik 1,5 jaar geleden de outback tour mee heb gedaan. Ik werd helemaal enthousiast! “het zou toch niet zo zijn dat ik mijn tourguide weer terug zal zien, zo spontaan midden in the bush”???? dacht ik. En ja hoor daar was hij! Hij herkende mij meteen en ik hem. Super leuk was het! Ook bleek het zo te zijn dat hij in dezelfde hostel zit als ik, dus ik zou hem later op de dag nog een keer zien.

Bij Ellery Creek ben ik nu twee keer geweest, heerlijke plek om te zwemmen, te kamperen en te verblijven.

In het hostel heb ik ook Violet ontmoet, haar echte naam in Bethany. Hier in australie hebben ze vaak allemaal een nick name. Die van mij wil nog niet echt lukken, behalve blondie. Violet is ondertussen een vriendin geworden, zij heeft haar enkel gebroken. Hihi wij noemen onszelf ‘Cripple club’.

Ondertussen heb ik ook Halloween met haar gevierd, heb ik haar moeder ontmoet, doen wij samen boodschappen, bezoeken wij samen het ziekhuis en kijken wij samen heel veel films, hahaha. Ow ja en doen wij samen workouts :-D althans dat proberen wij, want met onze enkel kunnen wij niet veel behalve wat push up’s of buikspieren. Ow wat mis ik het sporten zeg!

Ik ben ondertussen ook een paar kleer naar de fysio geweest en mijn enkel deed toch nog heel veel pijn. Ik snapte er niks van, dat ik zoveel pijn had alleen maar van een gekneusde enkel. Uiteindelijk heb ik een MRI scan gehad en daaruit bleek dat ik twee scheuren had in twee van mijn enkelbanden! Daar was ik toch even door verrast. Ik had dat niet verwacht. De dokter zei dat het er wel dik in zat dat ik een operatie moest ondergaan. En stiekem zat ik mij al een beetje te verheugen op dat ik naar huis zou gaan. Het klinkt misschien stom, maar na zoveel maanden in pijn te zitten en het werd maar niet beter. Ondertussen raakt mijn geld wel verder op aan eten enz. En jha ik mis toch wel mijn familie en vrienden!!! Ik mis de kou rondom Sinterklaas en kerst, want hier is het gemiddeld 40 graden!!!

Eenmaal bij een specialist aangekomen, vertelde hij mij dat ik geen operatie hoef, alleen wel echt fysiotherapie, en als ik dat niet doe dat ik misschien niet volledig zal herstellen. Ow jee nou maar hopen dat mijn verzekering de fysio dekt. Mijn Fysiotherapeute is trouwens Nederlands, vind ik toch wel heel fijn. Na ik haar bezocht had en wat oefeningen mee heb gekregen, ben ik wat positiever geworden, dit gaat goed komen!

Het plan is om 9 december samen met Violet naar Darwin te gaan. Daar gaan wij op een huis passen en ga ik ondertussen een baantje zoeken. Ik heb daar reuze zin in en ben al druk met de voorbereidingen bezig!!!   Hier in Alice Springs vind ik het ook wel erg leuk, ik heb echt super leuke mensen ontmoet en het uitgaansleven is hier echt super! Vooral Epilogue is een gave bar zonder dak, waar je naar de sterren kunt kijken, iedereen danst! Water is gratis!!! Wc is gratis!! Maakt niet uit hoe je eruit ziet, waar je vandaag komt, het is gewoon super gezellig!

Mocht het niet lukken in Darwin of wordt de hitte mij teveel, kan ik altijd nog terug :-D

Maar voor nu heb ik er weer zin in!

Bedankt voor het lezen, dikke kusss!!!!

Je kunt mij nog steeds bereiken via mijn mobiele nummer: 0061410737125.... Ik zou dan als eerste dit 0900 nummer draaien, dan kost het maar 6 cent per minuut: 0900-4560405

Ook kun je mij skypen: Irisje060388